Martine heeft al anderhalf jaar een buddy en moest een tijd lang schrapen om te overleven. Ondertussen behaalde deze alleenstaande mama drie diploma’s en bouwde ze zelf een sociaal netwerk uit. Toch voelt de coronaperiode voor haar niet anders aan dan haar dagelijks leven tot dan. Lees hieronder haar getuigenis.
Van sociale isolatie tot verstikkende stress: ik hoop dat iedereen zich nu bewust is van hoe armoede aanvoelt.
Onzekere toekomst
Martine: “Sinds de coronamaatregelen krijgen meer mensen te maken met een onzekere toekomst. Dat gaat gepaard met stressgevoelens of soms zelfs een druk in de borstkas. Sommigen bekenden hun mentale toestand openlijk in dit filmpje van vlogster Linde Merckpoel. En dat is een gevoel dat ik maar al te goed ken van vroeger. Vroeger stond ik er helemaal alleen voor met een kind van 1 jaar. Als je met moeite de eindjes aan elkaar knoopt, is het moeilijker om het hoofd altijd koel te houden. Want rekeningen die zich opstapelen, zorgen voor een financieel en mentaal sneeuwbaleffect. Daar komt nog bij dat je tijdens nijpende kansarmoede geen geld over hebt voor afleidingen zoals Netflix of een goed boek. Gelukkig behaalde ik ondertussen enkele diploma’s en heb ik momenteel recht op een invaliditeitsuitkering. Die nieuwe situatie verlicht de druk al wat.”
Geen toegang tot uitjes
Martine: “Velen voelen hoe de dagen meer in elkaar verglijden nu horeca en winkels hun deuren gesloten houden. Voor mij was wandelen echter sowieso al mijn enige uitstapje. Shoppen, restaurants, een koffietje met vrienden: dat zit er niet meteen in met mijn budget. En wanneer je minder vaak buiten kan komen, loert de sociale isolatie om de hoek. Mijn redding was dat ik twee andere mama’s leerde kennen op een evenement. Wij steunen elkaar en communiceren zelfs via een privé Facebookgroep. Als ik nu eens ziek ben of thuis vastzit, worden mijn boodschappen geleverd. Ik ben enorm dankbaar voor dat nieuwe netwerk. Bovendien babbel ik ook regelmatig met mijn ArmenTeKort buddy Anouk. De coronaperiode was heel hectisch voor haar maar we sturen elkaar berichtjes. Binnenkort bij de versoepeling van de maatregelen nemen we de draad terug op.”
Mijn droom: meer empathie voor mensen in kansarmoede
Martine: “Ik hoop vurig dat deze periode iedereen meer bewust maakt van hoe kansarmoede voelt. Je kiest er niet voor en het kan iedereen overkomen bij onverwachte gebeurtenissen of catastrofes. Een toekomst met meer empathie en aandacht voor mensen in kansarmoede breekt nu aan. Het financiële is maar 1 aspect, respect en sociaal contact maken ook zoveel verschil. Daarom geloof ik ook in de buddywerking van ArmenTeKort.”
Ervaar je zelf ook stress of heb je zin om net als Martine nieuwe mensen te ontmoeten? Vraag een buddy.
Of wil je graag buddy worden? We zoeken nog duizenden duo’s om samen kansarmoede te overwinnen.