Bron: Lynn Guillaume voor Nina Magazine en hln.be

Ness (28) was dakloos en verslaafd ­en gooide zijn leven om, mede dankzij het ­luisterende oor van John (59):

Dankzij John studeer ik nu aan de universiteit.

Ness: “Na een ontslag, een relatiebreuk, drugs, schulden en nog meer drugs ­konden mijn vrienden en familie het niet meer aanzien. Ze haakten een voor een af. Uiteindelijk kwam ik op straat terecht. Op een bepaald moment ben je geen mens meer, maar een beest dat doet wat het moet om te overleven. In de zomer raakte ik nog aan geld of een warme slaapplek, maar in de winter werd alles donkerder. Na twee maanden in het ­opvangcentrum voor daklozen, met een kat als enige vriend, kwam ik in contact met de organisatie Armen­TeKort. Toen ik John leerde ­kennen, was ik in mijn hoofd bezig met een euthanasie­aanvraag.”

Lees het vervolg van dit artikel over buddywerkingen in Vlaanderen.