Hoe slopend moet het zijn om te integreren in een land waar je je niet helemaal welkom voelt? In oktober 2020 registreerde de Dienst Vreemdelingenzaken maar liefst 1.716 verzoekers om internationale bescherming. Dit zijn allen mensen die de moed en kracht hebben gevonden om hun thuisland te ontvluchten in de hoop een beter leven op te starten in dit Belgenland. Alleen al daarvoor verdienen deze mensen een standbeeld. De inspanningen die ze moeten leveren om omarmd te worden door onze samenleving zijn enorm. Toch blijven er heel wat barrières aanwezig die maken dat ons kleine landje vaak verre van aanvoelt als een tweede warme thuis.
Anmar, één van onze kanszoekende buddy’s, heeft zijn thuisland moeten ontvluchten omwille van oorlog. Hij heeft enorme inspanningen geleverd om zo goed mogelijk te integreren in onze samenleving maar bleef telkens stuiten op één bepaalde muur. Voor Anmar was het heel moeilijk om contact te leggen met de terughoudende Antwerpenaar.
Ongeveer een jaar geleden kwam Anmar aankloppen bij ArmenTeKort. Al snel werd hij gekoppeld aan Thibaut, één van onze kansbiedende buddy’s, die deze muur wist te doorbreken.
Hier laat ik hen verder aan het woord.
Het begin van een mooie vriendschap:
“Ik ben blij dat ik mijn twijfels snel opzij heb gezet, anders had ik Anmar nooit leren kennen en een waardevolle vriendschap misgelopen.”
Thibaut: “Ik was al even op zoek naar vrijwilligerswerk omdat ik op sociaal vlak niet genoeg voldoening haalde uit mijn job. Ik wou op een meer persoonlijke manier een bijdrage leveren aan onze samenleving en zo ben ik in aanraking gekomen met ArmenTeKort. Ik heb dan een infosessie bijgewoond en heb mij nadien meteen ingeschreven voor de opleiding. In het begin had ik wel wat twijfels aangezien je toch een engagement aangaat van twee jaar. Ik heb er dan ook goed over nagedacht, maar ben ervan overtuigd dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Zonder ArmenTeKort had ik Anmar nooit leren kennen en had ik een waardevolle vriendschap misgelopen.”
Anmar: “Ik had echt een stereotiep beeld over Vlamingen, namelijk dat het voor een buitenstaander onmogelijk was om een vriendschap met hen aan te knopen. Ik ben ook zeker niet de enige die hier zo over denkt. Veel mensen van vreemde origine ondervinden dit probleem. Je plooit dan terug op je eigen gemeenschap, maar zal je nooit aanvaard voelen door de samenleving in zijn geheel. Het is pas sinds ik in contact ben gekomen met Thibaut dat mijn beeld geleidelijk aan is gaan veranderen. Dankzij Thibaut ben ik mij meer Belg gaan voelen en dat heeft veel voor mij betekend.”
Samen op pad:
Thibaut: “In het begin was ik sterk gefocust op het tweejarig karakter van het traject, maar dit veranderde al snel. Na een tijdje was ik er gewoon niet meer mee bezig omdat ik graag in het gezelschap van Anmar vertoef. We proberen toch van om de week samen iets leuk te gaan doen waardoor de tijd echt vliegt. Bij onze eerste kennismaking was het natuurlijk een beetje aftoetsen omdat je elkaar niet echt kent maar het liep al vrij snel los. Anmar is echt de prater van ons twee, hij is heel vlot in de omgang.”
Anmar: “We kennen elkaar nu al iets langer dan een jaar en hebben toch al heel wat leuke activiteiten samen ondernomen. We trekken vaak samen door de stad en gaan dan iets eten of iets drinken. Onlangs zijn we samen ook op uitstap geweest naar Luik.”
Thibaut: “Normaal gezien zouden we een tijdje terug met twee zijn gaan skydiven maar op de ochtend van de reservatie hadden ze gebeld dat het niet kon doorgaan vanwege het weer. Dit moeten we in de toekomst dus zeker nog samen ondernemen.
Een leerrijk traject:
Thibaut: “Ik heb enorm veel van Anmar geleerd. Hij komt uit een volledig andere cultuur en bekijkt de wereld vanuit een ander perspectief en dat is zeer interessant. Hij heeft ook de gave om beide werelden met elkaar te vergelijken net omdat hij in Irak geboren is. Anmar heeft mij de ogen doen openen. Ik wist wel dat er elk jaar veel vluchtelingen toekomen in België, maar toch was dat voor mij een weinig concreet fenomeen. Ik kwam enkel in contact met witte mensen waardoor de vluchtelingenproblematiek eerder een ver-van-mijn-bed-show was. Wanneer Anmar over zijn vluchtverhaal vertelt besef ik pas hoe zwaar die realiteit voor vele mensen is.”
“Door Thibaut voel ik me meer een deel van deze samenleving.”
Anmar: “Mijn vriendschap met Thibaut heeft ook mij de ogen doen openen. Ik dacht altijd dat mensen mij anders zouden bekijken omwille van mijn huidskleur en mijn voorkomen. Ik had altijd het idee dat mensen slecht over mij zouden denken omdat ik anders ben. Thibaut heeft ervoor gezorgd dat ik mij meer een deel voel van deze samenleving. Hij heeft me het vertrouwen gegeven om ook met anderen het sociaal contact aan te knopen.”
Thibaut: “Het is gewoon enorm waardevol om in contact te komen met iemand uit een totaal andere leefwereld dan diegene waarin jezelf verkeert. Ik zou het dan ook aan iedereen aanraden om eens naar een infosessie van ArmenTeKort te komen luisteren.”
