Buddyverhaal: Mark en Stijn

Drie jaar geleden werden Mark en Stijn bij elkaar gebracht via ArmenTeKort. Mark had er al een intensieve levensrit op zitten en had nood aan een stabiel sociaal contact. Zijn buddy Stijn werd zijn steun en toeverlaat: het begin van een mooie vriendschap. Samen met ATK-medewerker Saan blikken ze terug op hun buddytraject.
(Uit respect voor de privacy van de betrokken personen hebben we de namen van de twee buddy’s veranderd in twee willekeurige namen.)

“Ik was eigenlijk al opgelucht nog voor ik Stijn gezien had.”

Welkom heren! Hoe gaat het?

Mark: “Ik voel mij heel goed. Ik heb werk en veel sociale contacten. Het gaat duizend keer beter dan drie jaar geleden! Ik was toen heel eenzaam, ik was echt ten einde raad. Ik wist dat er iets moest zijn voor mensen als ik. Via het CAW ben ik uiteindelijk bij ArmenTeKort terecht gekomen en het eerste gesprek met de organisatie voelde meteen goed aan. Toen wist ik: er is beterschap in zicht. Ik was eigenlijk al opgelucht nog voor ik Stijn gezien had.”

Hoe was die eerste ontmoeting tussen jullie?

Mark: “Het was al lang geleden dat ik nog met iemand iets gaan drinken was. Ik keek er op voorhand erg naar uit.”

Stijn: “Ik vond het wel wat spannend. Ik had me op voorhand voorgenomen om de (toen nog) intensieve opleiding wat achter me te laten. Om er in te stappen als gewone mens en niet als iemand die eens een opleiding ging toepassen. Dat is ook niet het opzet van een buddy. Op het einde van ons eerste gesprek vroeg ik of het oké was om te blijven afspreken. Voor hetzelfde geld vond hij mij een paljas maar dat was gelukkig niet het geval (lacht).”

Was er een moment waarop je wist dat je elkaar kon vertrouwen?

Mark: “Bij mij was dat gevoel er vanaf de eerste ontmoeting. Stijn was een toffe gast en ik zag dat ik hem kon vertrouwen; dat hij discreet was. We hebben gewoon over dagelijkse dingen gebabbeld, niet alleen over de miserie. Dat deed wel deugd, om gewoon als vrienden te praten.”

Stijn: “Bij mij was dat er ook vanaf het eerste moment. Ik vond Mark heel authentiek en open; dat is voor mij de basis van vertrouwen. Hij was gewoon zichzelf en was meteen heel eerlijk over de dingen waar hij mee zat.”

Mark, was de nood aan sociaal contact ook de insteek om in het traject te stappen?

Mark: “Ja, zeker. Een tijdje ervoor was ik opgenomen in een psychiatrisch centrum. Daar ben je elke dag omringd door dezelfde mensen die je kent, alles loopt vlot en er zijn veel activiteiten en therapieën. Na een tijd dacht ik: oké, ik ben er klaar voor. Ik ben toen naar Antwerpen verhuisd waar nog twee vrienden woonden. Daar heb ik het eerste jaar wel wat aan gehad omdat je na zo’n overgang weer plots alleen bent, zonder vangnet. Ik was ook heel sociaal angstig en meed contacten. Ik was geïsoleerd, op die twee vrienden na. Na een jaar verhuisde mijn beste vriend en schoot ik in paniek. Ik was toen ook nog werkloos. Als je hele dagen thuis zit zonder bezigheden en weinig ontmoetingen, begin je na te denken en te panikeren. Toen botste ik op ArmenTeKort. Voor mij was het een hele opluchting om te weten dat ik opnieuw iemand op regelmatige basis zou zien.”


Je voelt je nu veel beter, zeg je. Stijn, heb jij dat doorheen het traject zien evolueren?

Stijn: “Ik besefte net dat het echt al lang geleden is. Niet alleen in tijd maar ook omwille van de veranderingen. Hoe ik Mark nu ken en hoe hij toen was; het is gek om te bedenken hoezeer dat verschilt. Als wij nu afspreken, vertelt hij over alle dingen die hij gedaan heeft, dat hij met vrienden weg was en zo’n gevuld leven heeft. Hij werkt ondertussen ook. Ik was al bijna vergeten dat hij ooit in een andere fase zat. Dus ja, ik heb een enorme evolutie gezien. Eentje waarvan ik het gevoel heb dat ik daar absoluut voor niets tussen zit (lacht). Dat is net het opzet van een buddy: gewoon vertrouwen hebben en luisteren. Ik heb op geen enkele moment geholpen met solliciteren of organisaties op te zoeken. Dat heeft Mark 100% zelf gedaan. Ik vond – en vind – dat super knap van hem.”


We zijn benieuwd: Mark, heb jij het gevoel dat Stijn er toch voor iets tussen zat?

Mark: “Ja, absoluut. Hij was een begin; een begin dat ik nodig had. Moest ik Stijn niet gehad hebben, zou ik nog aan het ronddwalen zijn. Het was een beginpunt om opnieuw vertrouwen op te bouwen. Om op een normale manier met mensen om te gaan en ook om rust te vinden in de wetenschap dat je iemand hebt die voor je klaar staat. Vanaf dat moment is alles goed beginnen lopen.”

 

“Ik was al bijna vergeten dat hij ooit in een andere fase zat.”

 

Je hebt ondertussen ook werk, vertel eens.

Mark: “Ik zat al enige tijd op de ziekenkas maar het werd duidelijk dat dit niet heel mijn leven zo verder kon. Ik voelde me toen ook weer goed. Ik werk wel graag en daarom ging ik langs bij alle interimkantoren. Na enkele interim-functies bij verschillende bedrijven ben ik gestart bij mijn huidige werkgever. Daar werk ik nu al anderhalf jaar voltijds en daar ben ik heel blij mee.”


Was het belangrijk om je eerst weer goed te voelen voor je werk ging zoeken?

Mark: “Ja, toch wel. Ik ben zwaar depressief geweest en als je zo diep zit, kan je niet op een deftige manier werken. Als de job dan tegenvalt of je maakt een slechte indruk, dan kom je weer in een spiraal terecht van laag zelfvertrouwen, afzondering, …”


Is jouw sociaal netwerk nu veel uitgebreider?

Mark: “Ja, absoluut! De eerste stap was Stijn. Hij heeft mij moed gegeven om verder te zoeken naar plekken waar ik terecht kon voor sociaal contact. Na een jaar in het buddytraject ben ik naar Instuif gegaan: een centrum voor mensen die vroeger psychologische problemen hadden. Daar ken ik nu heel veel mensen. Ze hebben elke vrijdag een praatcafé waar iedereen welkom is. Ik had er in Mortsel (psychiatrisch centrum n.v.d.r.) al over gehoord en ik voelde me stilaan in staat om er naartoe te gaan. Ik was toen minder angstig omdat het contact met Stijn me meer vertrouwen gaf.”


Stijn, heb jij ooit gemerkt dat Mark sociaal angstig was?

Stijn: “Neen, nooit in onze gesprekken. Ik merkte het wel aan zijn verhalen, maar naar mij toe was hij altijd heel open en warm. Mark is enorm begaan met anderen. Ik heb altijd het potentieel gevoeld voor een heel sociaal persoon.”

Mark: “Dat komt omdat ik me op mijn gemak voelde, dan lukt het allemaal wel. Maar als ik spreek met mensen die mijn situatie niet begrijpen of ik voel me slecht, dan word ik heel angstig. Mijn zelfvertrouwen is op veel momenten in mijn leven heel laag geweest en dan denk je na over wat je te bieden hebt. Succesvolle mensen kunnen dan intimiderend zijn. Maar bij Stijn wist ik: hij heeft het goed voor met mij en ik kan gewoon praten met hem.”

Stijn: “Het was van in het begin duidelijk dat hij dat sociale contact zocht maar ik heb hem daar nooit concreet bij geholpen. Mark is daar op zijn eigen tempo naar op zoek gegaan. Ik vind het knap dat hij blijven proberen is op alle domeinen want dat lukt ook niet allemaal van de eerste keer, zoals bij die sollicitaties. Op zo’n moment moet dat echt hard zijn, hé. Maar hij gaf niet op en hij bleef proberen. Ook op sociaal vlak. Uiteindelijk waren de contacten bij Instuif een schot in de roos. Daarna kreeg hij werk, leerde hij meer mensen kennen en zo ging de bal aan het rollen. Als ik nu terugkijk, is die groei in sociaal contact en netwerk enorm geweest.”

 

“Hij gaf niet op en hij bleef proberen.”

 

 Stijn, hoe zag jij je rol als buddy?

Stijn: “Goh, dat is gewoon… er voor iemand zijn en normaal doen en praten: de basis van menselijk contact. Ik wou vooral niet dat het iets gekunsteld ging zijn of er druk was dat er iets moest bereikt worden. Het was ook altijd een relatie in twee richtingen.”

Mark: “Het gaat om elkaar vertrouwen. Vragen hoe het gaat en bereid zijn om wat te helpen en samen dingen te doen. Stijn is daardoor altijd een steunpunt geweest voor me.”


Ben jij ook veranderd doorheen het traject?

Stijn: “Hij heeft mij een deel van de samenleving leren kennen dat ik daarvoor gewoon niet kende. Bijvoorbeeld zijn drive om te gaan werken. Toen zag ik de moeilijkheden van een cv vol gaten en hoe grof de procedures soms verlopen. Niet omdat werkgevers slechte mensen zijn – ik ben zelf ook een werkgever – maar omdat je zoveel kandidaten hebt en dat is een berg waarin je (als werknemer n.v.d.r.) verdwijnt. Je moet er dus wel kracht voor hebben om daar uit te kruipen en te blijven proberen. Zo’n praktische – soms bureaucratische – beslommeringen kende ik niet.”


Heb je hem daar nooit mee willen helpen?

Stijn: “Goh, misschien had ik dat meer moeten doen. Maar ik geloof dat alles wat iemand zelf opbouwt – op het eigen tempo vallen en opstaan – zoveel steviger is dan wanneer iemand anders het je in de schoot werpt. Ik ben niet alleen zelf zo opgevoed, het is ook de filosofie van ArmenTeKort: je bent geen hulpverlener. Soms vroeg ik me af: moet ik niet meer doen. Maar Mark doet dat allemaal zelf en hij doet dat goed.”

 

“Als ik nu hoor dat ik toen iets in gang gezet heb… dat is toch iets heel zinvols.”

 

Zou je het buddyschap aanraden en waarom?

Stijn: “Absoluut. Voor iedereen is de drijfveer anders maar voor mij was het belangrijkste dat je er voor iemand kan zijn. Als ik nu hoor dat ik toen iets in gang gezet heb… dat is toch heel zinvol om te doen. Uiteraard leer je er zelf ook uit. Ik heb wel wat eye openers gehad. De eerste keer bij ArmenTeKort viel ik achterover van het aantal mensen in kansarmoede. Ik woon in dezelfde stad maar ik zag het niet. Je komt in andere winkels en je komt elkaar niet tegen in restaurants. Nu zie ik het wel, het geeft je een vollediger beeld van de wereld.”

Mark, zou jij het aanraden?

Mark: “Ja, zeker. Het is geweldig om te weten dat er iemand is waarmee ik kan praten en die mij begrijpt. Voor mij gaf dat veel rust.”


Blijven jullie elkaar nog zien?

Stijn: “We hebben het daar eigenlijk nog niet over gehad maar ja: graag! Mark heeft nu ook een heel druk sociaal leven dus het wordt moeilijker om af te spreken. Maar er zal zeker geen eind aan komen, zo hebben we dat ook nooit gezien.”

Dan wensen we jullie nog veel succes en hopelijk tot op de volgende Buddy’s in de buurt!

Heb je na het lezen van dit interview interesse om ook de opleiding tot Meester in Empowerment te volgen?
Schrijf je dan in voor de volgende vrijblijvende infosessie.

Interviewer: Saan van Elsen
Auteur: Hanne De Smedt

Gerelateerde artikels

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

En mis geen enkel verhaal van ArmenTeKort

Share on facebook
Deel op Facebook
Share on twitter
Deel op Twitter
Share on linkedin
Deel op Linkedin
Share on whatsapp
Deel op Whatsapp

Gelukkig zijn er mensen zoals u

Naar een samenleving zonder kansarmoede

Met één klik. Tussen twee mensen.

Kansrijke en kansarme stadsgenoten met elkaar verbinden. Dat is de essentie van onze werking. Ze gaan samen op stap en worden vrienden, buddy’s. Vanuit die klik ontstaan er nieuwe kansen.

We leren je graag kennen op één van onze volgende sessies:

Geen evenementen gevonden!
Meer laden
Geen evenementen gevonden!
Meer laden

Samenbergop zoeken 30 buddy’s voor een traject van twee jaar. Ze maken duo’s van kanszoekende en kansbiedende inwoners uit Wetteren en randgemeentes.

Meer info & inschrijven