Buddyverhaal: Sabine en Ann

Sabine en Ann zijn ongeveer anderhalf jaar buddy en we treffen hen op hun derde evaluatie bij ArmenTekort. Ze zijn beiden straffe communicatiemadammen en vertellen ons graag over het verloop van hun buddyschap.

front

Vertel eens, hoe ervaren jullie het buddyschap tot nu toe?

Ann: “Goed! In november 2018 is het twee jaar en wordt het eigenlijk afgerond, maar ik denk dat we elkaar zeker nog gaan blijven zien!”
Sabine: “Ja, dat hoop ik toch ook!”

Gemakkelijk buddyschap

Het valt Ann op dat Sabine een heel groot sociaal netwerk heeft: ze komt regelmatig buiten, speelt toneel en kent heel veel mensen in de buurt.

Ann: “In dat opzicht is het een heel gemakkelijk buddyschap omdat het geruststellend is. Het zou anders zijn moest ze zich thuis opsluiten, geen vrienden of andere sociale contacten hebben. Ik weet dat zij een straffe madam is die zeker haar plan kan trekken.”
“Ook al staan we haaks op elkaar qua levensstijl (gezin, werk,…), we hebben wel dezelfde bezorgdheden over mensen in onze omgeving of zoeken we het kleine geluk in het leven.”
Sabine: “Ik ben een sociale Limburger hé! Ik heb altijd heel veel contacten gehad rondom me, ik ben daarmee opgegroeid. Daarom niet heel diepe contacten, maar ik heb dat wel nodig. Mijn sociaal netwerk is altijd heel belangrijk geweest voor mij.”
“Voor mij is het ook een gemakkelijk buddyschap. Er zit niet echt een lijn in onze afspraken, maar als het niet lukt om in persoon af te spreken, hebben we contact via Skype of Whatsapp. Ann is ook eens naar enkele toneelstukken komen kijken, dat is wel een bijzonder gevoel als iemand speciaal voor mij komt!” (glimlacht)

Ik hoor dat Sabine een straffe madam is, leg eens uit?

Ann: “Ze heeft gedurende 23 jaar al op verschillende plaatsen gewerkt maar toch geen vaste (droom) job gevonden. Maar ze blijft solliciteren, ze geeft niet op. Ze heeft ook een vaste poetsdag en houdt zich daaraan. Ze is enorm sterk in dagelijkse structuur en ik vind dat zeer krachtig van haar. Al neemt ze dat niet altijd aan van mij.” (lacht)

Armoede zit meer in je hart dan in je portefeuille

Zijn er bepaalde gebeurtenissen in jullie traject die eruit springen?

Sabine: “Goh, niet echt. Wij praten zo goed met elkaar dat we eigenlijk aan alles een positieve draai kunnen geven.”
“Armoede is een woord dat hier vaak gebruikt wordt maar eigenlijk haat ik dat woord. Armoede zit meer in je hart dan in je portefeuille. Mensen hebben medelijden met je omdat je niet veel geld hebt, maar zelfs met weinig geld kan je veel doen! Armoede gaat vaker over mensen die hun hart niet kunnen openstellen voor de positieve realiteit. In het begin was dat onderwerp wat moeilijk, maar we hebben dat vrij snel kunnen uitklaren.”
Ann: “Dat was ook nodig, want ik denk dat ik een ander beeld had van armoede. Ik wist ook niet dat zij zo sterk en structureel in het leven stond. Ze kan op financieel gebied heel goed haar eigen beslissingen nemen, dat is niet zo in elk buddyschap. Dat heeft in het begin wel voor wat onduidelijkheden gezorgd maar daar zijn we dan redelijk snel uitgeraakt. Ik ken haar nu en weet dat ik die bezorgdheid moet loslaten. Niet alleen voor mezelf maar ook voor haar.

Die eerste communicatie tussen jullie, hoe verliep die?

Ann: “Sabine is heel direct, daar moest ik in het begin mee leren omgaan ook al ben ik zelf behoorlijk rechtdoorzee. Soms was het niet altijd even duidelijk voor mij wat het probleem of de gevoeligheid was, maar zij heeft dat altijd goed kunnen communiceren en nu gaat dat allemaal heel vlot!”
“Op sommige momenten moet je toch even bewust denken dat je buddy bent en niet gewoon een vriendin. Want als vriendin had ik daar misschien niet door gekund maar als buddy doe je dat uiteraard wel.”
Sabine: “Dat ging dan vaak over die armoede: pak mij niet op mijn portefeuille, daar kan ik niet tegen! Dat zijn mijn zaken en ik kan daar goed in beslissen. Vandaag gaan we naar de Zoo van Antwerpen en de Zoo of Life-tentoonstelling: ik weet dat ik dat kan betalen.”
Ann: “Nu laat ik dat inderdaad aan haar om te beslissen of iets oké is. Vroeger ging ik in haar plaats denken of het niet te duur was, of dat wel zo’n goed idee was. Sabine vond dat heel betuttelend want ze kan daar heel goed zelf in beslissen. In het begin was het moeilijk om dat los te laten.”

Is het mogelijk om te zeggen wat je al hebt bijgeleerd of waarin je gegroeid bent na dit anderhalf jaar?

Sabine: “Ik denk niet dat ik daar bij stilsta. Maar we zijn zo enorm naar elkaar toegegroeid, dat is zeker wel iets groot dat veranderd is.”
Ann: “Ik heb wel geleerd om los te laten. Je hebt een bepaald beeld hoe het (beter) moet of je wil iemand concreet helpen maar hier hoeft dat niet. Zij is wie ze is en ik moet dat los laten. Dat heb ik wel bijgeleerd! Ook als ze raad vraagt zal ik daar zeker op antwoorden maar ik weet dat ze daar soms misschien ook niets mee gaat doen en dat is prima. Ze heeft snel duidelijk gemaakt dat ik haar coach niet ben en dat is ook helemaal niet de bedoeling in een buddyschap.”
Sabine: “Via De Keerkring had ik ook net een coaching programma afgerond dus ik had dat ook helemaal niet nodig. Het is daar dat ze mij hebben doorverwezen naar ArmenTekort. Ik ben gaan informeren en twee weken later had ik een buddy!”

Eigen tempo

Zijn er dingen van waar jullie versteld stonden? Dingen die je niet verwacht had?

Ann: “Ik denk dat ik in het begin andere verwachtingen had over wie de kanszoekende buddy ging zijn. Ik had veel zwaarder verwacht: drugsproblemen, dakloos, … Meer het stereotype beeld dat we in ons hoofd hebben als we denken aan “kanszoekende”. Dus toen ik Sabine zag en leerde kennen wist ik: dit zit goed!”

Sabine, voor jou ging het proces snel; had jij ook verwachtingen?

Sabine: “Bij de Keerkring had ik wat informatie gekregen en ik heb er ook zelf goed over nagedacht en wat opzoekwerk gedaan. Ik had niet echt verwachtingen maar was wel benieuwd naar zowel de organisatie als het buddyschap. Ik dacht ‘ik moet iets doen, iets leerrijk, iemand die mij bijstaat.’ Dus een buddy leek een goed idee. Ik heb ook aan Ann gevraagd om mee te gaan naar de bib om mij wegwijs te maken in hoe dat allemaal werkt. Dat kan je zeker aan je buddy vragen.”
Ann: “Ik begrijp ook goed hoe ze in elkaar zit nu. Ik laat haar in alles wat doen. Wanneer ik eens een interessante vacature zie, stuur ik die wel door maar verder laat ik haar heel vrij.”
“Ik heb wel het gevoel dat ze nog op zoek is naar de “zin” van iets en ik denk wel dat een job haar dat welbevinden zou geven. Maar het ritme en de invulling daarvan laat ik volledig aan haar.”
Sabine: “Iedereen moet alles op zijn eigen tempo doen.”

Commitment

Wat kan je over het ATK buddyschap vertellen aan nieuwe buddy’s?

Ann: “Het is echt anders dan een gewone vriendschap. Zo is mijn buurvrouw een hele goede vriendin maar haar zie ik niet zo vaak; het is een vanzelfsprekendheid om er voor elkaar te zijn . Ik heb veel vrienden of familie die ik graag tweewekelijks zou zien maar dat lukt niet altijd. Met een buddy is het anders: je moét tijd maken en dat ook bewust doen. Dus het is wel een commitment die je moet maken; er ligt een bepaalde verwachting op de intensiteit dat je elkaar ziet.”

En waarom doe je dat dan toch? En investeer je niet die tijd in die buurvrouw die je al lang niet meer zag?

Ann: “Ik krijg die vraag regelmatig! Maar ik denk dat het in je karakter ligt, hoe je bent. Ik krijg ook voldoening van het buddyschap. Toen ik mij inschreef bij ATK wilde ik echt een wezenlijk verschil maken. Qua instelling ben ik een beetje een “wereldverbeteraar” maar je kan niet alles oplossen natuurlijk. Dus toen wilde ik zien wat ik nu en hier kon doen. Dat gevoel komt van binnenuit, om iets te willen betekenen voor iemand. Ik besef wel dat ik maar een stukje in Sabine haar netwerk ben, maar ze weet ook dat als het nodig is, ik er altijd ben.”

Sabine, waarom zou jij het aanraden?

Sabine: “Ik heb het zelfs al aangeraden aan mensen! (lacht) Het is wel leuk om raad te krijgen van iemand die niet gewoon je vriendin is. Van Ann krijg ik doordachte raad en van haar neem ik dat gemakkelijker aan dan van vriendinnen omdat ik weet dat zij anders nadenkt over bepaalde dingen. Niet alleen vanuit haar rol als buddy maar ook als persoon.”
Ann: “Je komt inderdaad een heel andere persoon tegen dan dat je in het dagelijkse leven zou ontmoeten. Verder hebben ze ons ook wel heel goed gematcht! Ik ben al mensen tegengekomen waarvan ik weet dat het buddyschap veel moeilijker zou geweest zijn. Ik vind het heel belangrijk dat ik kan bouwen op haar. Dat als wij afspreken, zij daar staat. We zijn daar gelukkig alle twee heel structureel in!”

Ann, kon je vaak terugvallen op de opleiding die je bij ATK gehad hebt?

Ann: “De vaardigheden die je in de opleidingen leert helpen zeker maar net zoals elke vriendschap anders is, is ook elk buddyschap anders. Ik merkte al snel dat niet alles pakte bij Sabine. Zij houdt niet van etiketten en dan moet je daar anders mee leren omgaan. Al doende leert men!”
Sabine: “Iedereen ís ook anders! Zelfs iemand die exact hetzelfde zou meegemaakt hebben als ik, zou nog steeds een ander pad moeten afleggen.”
Ann: “Ik heb haar wel moeten leren dat een etiket soms ook nodig is in de hulpverlening. Ik sta zelf in het bijzonder onderwijs en om bepaalde ondersteuning te krijgen moet de hulpverlening nu eenmaal soms door een bepaalde bril kijken om verdere hulp te kunnen bieden. Dit heeft op Sabine wel een bepaald effect gehad en blijft bij haar erg doorleven ook al is het al jaren geleden. Ze kreeg het etiket van ‘invalide’ opgeplakt maar dat etiket dat de buitenwereld haar heeft gegeven is ook maar een beeld en betekent niets op het vlak van wie je innerlijk bent, wat je talenten zijn,… Ik probeer daar al heel het buddyschap met haar anders naar te kijken maar het is een traag proces waar er (naar mijn gevoel) toch al kleine stapjes in gezet zijn.

Je eigen leefwereld delen is echt heel belangrijk

Sabine, kan je dat nu gemakkelijker aanvaarden als iemand jou prijst?

Sabine: “Goh, maar dat kuisen en die structuur is toch vanzelfsprekend! Dat is écht logisch.”
Ann: “Je ziet: dat is moeilijk voor haar hé!” (lacht)
Sabine: “Ik kan het misschien wel gemakkelijker aanvaarden omdat ik er niet meer zoveel over nadenk. Ik aanvaard eerder het woord ‘sterk’ maar ga het niet meer vanuit mijn standpunt bekijken om weer klein te maken en me hard te verzetten dat het niét zo is.”
Ann: “Je moet zoiets ook heel hard zélf zien en het buddyschap brengt dat wel. Ik kijk zelf ook vanuit mijn eigen relaties en mijn eigen referentiekader en gebruik dat in onze gesprekken. Zo zie je na een tijdje dat er veel raakvlakken zijn. Je eigen leefwereld delen is echt heel belangrijk.

Het brengt je op plekken waar je nooit zou komen

Wat gaan jullie nog doen?

Sabine: “Zo meteen gaan we naar de Zoo van Antwerpen en vanavond naar de musical Zoo Of Life. Heel leuk idee want de zoo is opnieuw aangelegd en dat heb ik nog niet gezien.”
Ann: “Het is wel heel tof dat je op andere plekken komt waar je anders niet naartoe zou gaan.
Sabine: “Ja! We zijn eens een dagje naar Lanaken gegaan, in combinatie met een toneelstuk dat we gingen bekijken. Ik ben opgegroeid in Lanaken, dus ik heb haar laten zien waar ik ben opgegroeid, waar ik mijn ongeval gehad heb, we zijn ergens gezellig iets gaan eten, …
Ann: “Je ziet: het buddyschap brengt je op plekken waar je nooit komt met mensen die je nooit zou tegen komen. Het is echt een verbreding!

– Hanne De Smedt, vrijwilliger ATK

Gerelateerde artikels

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

En mis geen enkel verhaal van ArmenTeKort

Share on facebook
Deel op Facebook
Share on twitter
Deel op Twitter
Share on linkedin
Deel op Linkedin
Share on whatsapp
Deel op Whatsapp

Gelukkig zijn er mensen zoals u

Naar een samenleving zonder kansarmoede

Met één klik. Tussen twee mensen.

Kansrijke en kansarme stadsgenoten met elkaar verbinden. Dat is de essentie van onze werking. Ze gaan samen op stap en worden vrienden, buddy’s. Vanuit die klik ontstaan er nieuwe kansen.

We leren je graag kennen op één van onze volgende sessies:

Geen evenementen gevonden!
Meer laden
Geen evenementen gevonden!
Meer laden

Samenbergop zoeken 30 buddy’s voor een traject van twee jaar. Ze maken duo’s van kanszoekende en kansbiedende inwoners uit Wetteren en randgemeentes.

Meer info & inschrijven